عید دیدنی تو سال 93

با این مقدمه شروع میکنم که معتقدم وقتی برمی‌گردیم و سالهای سپری شده رو نگاه می‌کنیم، گذر عمری را می‌بینیم که بسرعت جاری و تمام شده و هر چند وقت یکبار متوجه یه تغییر بزرگ توی این سالها میشیم. اتفاقایی که توی سال 92 پشت سر گذاشتیم، اتمام دوره‌ی خدمت، قبولی کنکور و ادامه تحصیل، شروع دوره‌ی خدمت یکی از بهترین دوستانم و تجربه‌ی شکل‌گیری اولین زنگی جدید برای خواهرم و خانواده‌ی ما.

یه روز تو ایام عید یکی از اقوام اومدن عید دیدنی منزل ما، خب همین طور که گرم پذیرایی و صحبت بودیم بحث این شد که ... 

 

مهمونمون گفتند فرزند دلبندم رشته‌ی طراحی صنعتی مشغولن و هنرمندن و یه عکس خیلی گنده هم از هیتلر کشیدن و خیلی خاطر خواهشه! مادر بنده هم صحبت می‌کردن و گفتن که عزیزم ابوعلی سینا، خیّام و ... که حتی تموم دنیا بهشون وام داره هم خوبه‌ها (البته بقیه هم موافق بودن)! برای اینکه فوراً موضع‌گیری نشه و تو ذوقش نخوره گفته شد که بله هیتلر کارای خوبی هم کرده و نژادش هم آریایی هست و ... . بعدش صحبت شد که حلقه طلا برای مرد حرامه، این فرزند دلبند گفتن که چه اشکالی داره یه ذره طلا هستش دیگه، داداش جونش فوری گفت یه ذره مشروب خوردن مشکلی پیش نمیاره ولی یه قطره‌اش هم نجس و حرامه. همه هم تائیدش کردیم... .

از جایی که من حاضرجواب نیستم، خجالتی و کم حرف هم تشریف دارم ، چیز زیادی نمی‌گفتم ولی خیلی فکری شدم که چرا خودمونو و دور و بری‌هامون این قدر به تشریفات و تغذیه خوب و اقتصاد خوب و تحصیلات عالیه و ... توجه شدیدی داریم ولی از مسیر درست زندگی غافلیم. بهترین مرکب و وسیله رو داریم اما از بهترین مسیر و راه زندگی غافلیم. برای هر چی وقت و هزینه میدیم غیر از دین (معتقدیم راه سعادت بشره). یه دعایی هست که میگه خدایا به تو پناه می‌برم از علم غیرمفید. یه عمر زحمت‌کشیده میشه تا  تحصیلاتمون بالا بره، نکنه که معرفتمون بالا نره!

تعریف می‌کردن که پدر آقای قرائتی می‌رفتن تو مسجد با 2 ریالی (بچه‌ها رو تشویق می‌کردن) حمد و سوره‌ی بچه‌ها رو درست می‌کردن. بعد از فوتشون یه حاج آقایی میان برای تشییع ایشون. میپرسن شما کی هستی و برای چی اومدی؟! گفت: 50 سال پیش این بزرگوار حمد و سوره‌ی صحیح رو به من یاد داد.

یه کار به این سادگی یه عمر یکی رو تو مسیر هدایت می‌کنه! اگه به این معتقدیم الآن یه اوضاعی شده که یه عده دارن غرق میشن خب نجات دادن هم عقلیه و هم اخلاقی. دعا می‌کنیم خدا هم قوتمون بده و هم یادمون بده چطور یه ناجی خوب شیم. البته آقای قرائتی خطاب به طلبه‌های جوون می‌گفت اگه مهارت دارین، بیشتر از 20 دقیقه وگرنه کمتر از 20 دقیقه، تو یه وقت مناسب، تو یه جای مناسب، با یه پذیرایی ساده (شربت، بستنی یا چای و...) قوم و خویشا رو دعوت کنین یا برید خونه شون، یکی دو تا احکام از آقای فلاح‌زاده، یه داستان راستان، سوالی، تمثیلی به بچه‌ها یاد بدید. خیلی تاثیر داره.

ممنون از توجه و نگاهتون.